Diarrea

• Shpeshtësia e jashtëqitjes është 3 ose më shumë herë në ditë.
• Fortësia e feçes është e butë ose e ujshme.
• Pesha e jashtëqitjes është e shtuar ( > 200 gr/ditë).

Diarrea klasifikohet në:

• Diarre akute.
• Diarre kronike (e cila zgjat më shumë se 3 javë).

Shkaqet më të shpeshta mund të jenë:

• Infeksioze:
  • Nga bakteret: e.coli, salmonela, yersinia, campylobakter jejuni, shigella, vibrio cholera etj.
  • Nga viruset: norovirus, rotavirus etj.
  • Protozoare: entamoeba histolytica, giardia lamblia, kryptosporidien etj.
• Diarre e induktuar nga marrja e antibiotikëve.
• Diarre e induktuar nga marrja e medikamenteve të tjera. Disa shembuj janë:
  • Laksativë (kundër kapsllëkut).
  • Zytostatikë (antitumorale).
  • Colchicin (antireumatizmale).
• Alergji nga ushqimet ose intolerancë ushqimore. Disa shembuj janë:
  • Nga laktoza.
  • Nga fruktoza.
• Gjendje që të çojnë në maldigjestion (keqtretje). Disa shembuj janë:
  • Gjendje postgastrektomie (të sëmurët që janë operuar nga stomaku).
  • Insuficienca ekzokrine e pankreasit (pamundësia e daljes së enzimave të pankreasit në zorrë).
• Sëmundje të cilat çojnë në malabsorbim (keqthithje të lëndëve ushqimore).
• Sëmundje inflamatore kronike të zorrës si:
  • Morbus crohn.
  • Koliti ulceroz.
• Sindroma e zorrës së irrituar.
• Adenoma dhe karcinoma të kolonit (kanceri i zorrës së trashë).
• Shkaqe hormonale:
  • Hipertiroza (prodhim i shtuar i hormoneve të tiroides).
• Neuropatia diabetike autoimune (dëmtime të fijeve nervore nga sëmundja e diabetit).

Diagnoza:

• Vizita gastro-hepatologjike.
• Anamneza. Disa nga pyetjet që mjeku mund të bëjë janë:
  • Sa kohë ka pacienti me diarre.
  • Shpeshtësia, ngjyra dhe vëllimi i feçes.
  • Prani e gjakut dhe/ose e mukusit në feçe.
  • Prania e simptomave të tjera shoqëruese si temperaturë, dhimbje barku, dhimbje kyçesh, lodhje trupore.
• Ekzaminimi objektiv:
  
  • Ekzaminimi i barkut.
  • Gjendja e hidratimit (e tharjes së organizmit si etja për ujë, lëkurë e rrudhur dhe e thatë).
  • Temperaturë.
  • Simptoma ekstraintestinale (jashtë tubit tretës).
• Ekzaminime laboratorike:
  
  • Feçe gjak okult.
  • Feçe për leukocite, për yndyrë, për elastazë 1, për clostridium dhe për toksinat e tij A dhe B etj.
  • Feçe parazit.
  • Koprokulturë.
  • Gjak komplet me eritrosediment.
  • Elektrolitet.
  • Kreatinemi.
  • Glicemi.
  • Amilazemi.
  • Lipazemi.
  • Ekzaminime serologjike për mikrobe të caktuara.
  • Anti-TG2-Ak (tregues për malabsorbimin nga proteina e grurit).
  • TSH (tregues për hormonet e tiroides).
• Ekzaminime endoskopike: kolonoskopi në disa raste edhe me biopsi, gastroskopi me biopsi në duoden.
• Teste të frymës si për shembull: testi (prova) i tolerancës së xylose-s, testi i ureazës.

Trajtimi:

• Trajtimi me antibiotik kur shkaktari i diarresë është bakter (pas testit të koprokulturës).
• Trajtimi me antiprazitar kur shkaktarë janë parazitët.
• Nëse shkak për diarrenë janë antibiotikët apo medikamente të tjera, ndërpritet marrja e tyre ose zëvendësohet marrja e tyre me medikamente të tjera.
• Terapi specifike për sëmundjet inflamatore të zorrës.
• Rehidratimi nëpërmjet dhënies së lëngjeve dhe elektroliteve.
• Marrje e frenuesve të peristaltikës (lëvizshmërisë) së zorrës si, për shembull, loperamid. Kjo vetëm për një kohë shkurtër.
• Trajtimi me spasmolitikë (medikamente) për të qetësuar dhimbjet e barkut.

Parandalimi:

• Kushtet higjieno-sanitare të mjediseve ku jetojmë dhe ku punojmë mund të kryejnë një rol të rëndësishëm në parandalimin e diarresë.
• Higjiena personale është shumë e rëndësishme.
• Marrja pa kriter, dhe pa rekomandimin e mjekut, e antibiotikëve gjithashtu nuk është e këshillueshme.





KUJDES! Teksti në këtë faqe është shkurtuar dhe thjeshtësuar për t'u bërë më i kuptueshem nga pacienti mesatar. Ai ka si qëllim informimin e publikut dhe nuk duhet në asnjë mënyrë të zëvendësojë konsultat mjekësore të specializuara.