Hepatosteatoza joetilike

• Diabeti mellitus tip II (sëmundja e sheqerit).
• Medikamente si:
  • Amiodaroni.
  • Glukokortikoidet.
  • Estrogjenet.
• Mbipesha.
• Obeziteti – personat obezë kanë risk shumë më të lartë për të pasur dhjamosje të mëlçisë.



Pamja mikroskopike e mëlçisë (ndryshimet që pësojnë qelizat e saj) është e njëjtë në të dyja rastet, pra si në steatohepatitin etilik dhe në atë joetilik.

Ankesat:

• Pcientët që vuajnë vetëm nga dhjamosja e mëlçisë mund të mos kenë ankesa.
• Në 50% të rasteve mund të kenë ankesa jospecifike si:
  • Ndjesi parehatie.
  • Fryrje.
  • Ndjesi të shtypjes në bark.
  • Ndjesi të të vjellit.
  • Fryrje barku.

Diagnoza:

• Vizitë gastro-hepatologjike.
• Ekografi abdominale.
• Analizat laboratorike:
  • Gjak komplet.
  • Bilirubinë direkte/totale, GGT, SGPT, SGOT, ALP.
  • Lipidograma.
  • Azotemi, kreatinemi.
  • INR.
  • Glicemi.
  • Fibrinogjen
  • Proteina totale.
  • Albuminemi.
  • Sideremi, ferritinemi.
  • LDH.
  • AgHBs, AntiHCV.
• Elastografia.
• Biopsia e mëlçisë (që kërkohet nga mjeku vetëm në rastet e përparimit të sëmundjes në fibrozë ose cirrozë të mëlçisë).

Trajtimi:

Mjeku gjykon për dhënien ose jo të medikamenteve në përputhje me rezultatet e ekzaminimeve të mësipërme.

Parandalimi:

• Konsulta te mjeku gastrolog për ata persona që janë mbi peshë, pavarësisht mungesës së ankesave
• Pakësimi ose shmangia e alkoolit.
• Të sëmurët me diabet duhet ta mbajnë sëmundjen në kontroll.
• Rënia nga pesha për personat mbi peshë ose obezë është thelbësore.
• Aktiviteti fizik i përditshëm është shumë i rëndësishëm.
• Mbajtja e një diete ushqimore të ekuilibruar ndihmon, si për çdo sëmundje tjetër.
• Konsulta te mjeku për medikamentet e ndryshme që mund të merrni për sëmundje të tjera.





KUJDES! Teksti në këtë faqe është shkurtuar dhe thjeshtësuar për t'u bërë më i kuptueshem nga pacienti mesatar. Ai ka si qëllim informimin e publikut dhe nuk duhet në asnjë mënyrë të zëvendësojë konsultat mjekësore të specializuara.